-
Rob Walrecht
Leert je het heelal te begrijpen!
Hierboven, links: deze tekening maakte ik in 2014, voor de brochure met dezelfde naam. Je zoet de komeet op schaal ten opzichte van de berg Matterhorn, in Zwitserland, maar gemeten vanaf zeeniveau. Mijn versie was niet zo natuurgetrouw, die miste het diepte-effect: objecten die verder weg liggen worden wat neveliger. Dat is Photoshopwerk en daar ben ik niet goed in. Gelukkig kreeg ik weer hulp van Wil Tirion, die deze mooie versie ervan maakte. Rechts de Rosetta-foto van de komeet die ik als basis gebruikte. Helaas was er in het boek geen ruimte voor de tekening.
Video met de laatste beelden tijdens Rosetta’s uiteindelijke afdaling naar het oppervlak van het kleine object: Rosetta's laatste beelden.
'Sneeuw op een komeet': een video van OSIRIS (camera Rosetta) toont stof en kosmische straling op het oppervlak van de komeet in 2016, met sterren die in de achtergrond bewegen.
De komeet in 3D; bekijken met een groen-rood brilletje.
Gebieden op de komeet
Men heeft 26 gebieden onderscheiden en benoemd, waarvan je er 18 in het boek ziet (op pagina 12). Op die afbeelding zijn de verschillende typen gebied met kleuren aangegeven, waarvan men er in eerste instantie vijf had bepaald:
blauw: gebieden bedekt met een stoflaag (Ma'at, Ash and Babi)
rood: broos materiaal met putten (Seth)
paars: grote laagvlakten (Hatmehit, Nut and Aten)
(groenig) beige: terrein met glad oppervlak (Hapi, Imhotep and Anubis)
groen en bruin: rotsachtig terrein (Maftet, Bastet, Serqet, Hathor, Anuket, Khepry, Aker, Atum and Apis)
De verwarring met de kleurcodes zegt iets: het is heel moeilijk om scherpe afbakeningen te zien, grenzen die elk willekeurig persoon ook als afzonderlijk gebied zou zien. Daarom is er later een aangepaste versie gemaakt, waarop je ook de gebieden ziet die niet in het boekje worden getoond.
De Touchdown and Backaway fase van de OSIRIS-REx missie (de Touch-And-Go (TAG) sample collection event). Het is een serie van 16 opnamen van de SamCam camera, als de sonde na zes seconden contact met het oppervlak (locatie Nightingale), daar weer van wegdrijft.
Hier zie je een animatie van de TAGSAM die monsters heeft genomen van Bennu, waarna de 'sampler head' wordt opgeborgen in de SRC.
Video Ceres
Klik op de foto voor een reis over de krater Occator op Ceres.
- Ceres van 13.600 km afstand (1).
- Ceres van 13.600 km (5).
- Ceres van 13.600 km (6).
- Ceres van 13.600 km (7).
- LAMO View around Gerber Catena.
- LAMO View of Ceres.
- Southeast floor and rim of Occator Crater.
- Hydrothermal pits and domes in Occator Crater.
- Impact melt deposits in Occator Crater.
Video Pluto
Een leuke video waarin je langs Pluto vliegt. Klik op de foto.
Op 14 juli 2017 (twee jaar na de passage) werden twee nieuwe NASA video's (animaties) uitgebracht waarin New Horizons langs Pluto en Charon scheert: Pluto / Charon.
Interessante foto's:
Op deze foto zie een strook van Pluto, van het kraterrijke noordelijke deel, dwars over Sputnik Planitia, tot de bergen van Krun Macula in het zuiden. Het is een schitterende mozaïek. in de hoogste resolutie. In het boek geef ik de positie aan.
3D foto's (gebruik een rood-groen brilletje):
Het landschap met messcherpe ijspieken van Tartarus Dorsa, in 3D.
Video over New Horizons en Pluto (ca. 30 min): zie deze link.
Waar zijn de Voyagers en New Horizons?
De Voyagers verwijderen zich met ongeveer een half miljard km per jaar. Waar zijn ze nu? En waar is New Horizons? Je vindt die informatie op de website Spacecraft escaping the Solar System.
Wil je berekenen hoe lang een radiosignaal (of lichtsignaal) nodig heeft om de aarde te bereiken, gebruik dan deze tool:
Convert Kilometers to Light Hours.
Hoe snel vliegt New Horizons, vergeleken met een vliegtuig? De wolken scheren voorbij gezien vanuit een gewoon vliegtuig, de SR-71 Blackbird én New Horizons! Grappig gedaan.
Meer over de Voyagers
Als je meer wilt weten over hoe men met behulp van de Voyagers en andere ruimtevaartuigen beelden verkreeg, kijk dan eens op de website van mijn broer Hans: Beelden uit de ruimte.
Er staat ook een nieuwe boekje in de planning over de Voyagers (2022), dat ik samen met Hans maak.
- Vesta in 3D.
- Topography of densely cratered deformed terrain.
- The 'Snowman' craters.
- Equatorial region.
- Vesta's Equatorial Region (2).
- Vesta's Southwestern latitudes.
- Craters in the South Pole region.
- Central peak at the South Pole (Rheasilvia).
- Details of wave-like terrain in the South Pole region.
- An ancient cratered surface.
- Central peak (mountain) in South Pole region (Rheasilvia).
- The 'Snowman' craters.
- Dawn vliegt over Vesta.
Hayabusa2 nadert Ryugu.
De roterende Ryugu.
De touchdown van Hayabusa2 op Ryugu (22 februari 2019).
De tweede landing (11 juli 2019).
3D foto's (door 'scheel' te kijken, en daarna de ogen heel langzaam naar de normale stand te bewegen; dan zie je het opeens).
LET OP: niet iedereen ziet het goed, daarvoor moeten de beelden omgedraaid worden. Zie de 'aangepaste' sets.
- 1. Vier beelden (twee 3D-sets), met linksonder het grote rotsblok Otohime Saxum.
- Uitsnede van één van de twee sets.
- 2. Vier beelden (twee 3D-sets) van het andere halfrond van Ryugu.
- Uitsnede van één van de twee sets.
Aangepaste sets:
1 - Eerste set.
2 - Tweede set.
